|
شعر های من خوشا دردی که درمانش تو باشی چه احساس غریبی دارم امشب چو حال مستی می دارم امشب خبر دارم که یارم خواهد آمد چه ذوق و شوق بی پر دارم امشب چراغ خانه ام خاموش مانده همی خاموشی دل دارم امشب شود روشن چراغ دل به دست کسی کو همدم دلدارم امشب دگر طاقت ندارم ای فسانه چه بیمی و هراسی دارم امشب همی وهم و نخستین درد عاشق همه یکجا به دل، من دارم امشب دلم یاد جوانی کرده بازش عشق بازی جوانی دارم امشب من خاموش و بی ماه و ستاره چه آتشها ز عشقت دارم امشب دل اندوهناک و غم فزایم غم بی همزبانی دارم امشب به چشم اشک بار من از دم چه خونها جای اشکم دارم امشب
هادی ابراهیمی
اوزگه لر سوداسینه باخمام کی من بو محفلین سوداسیم وامقین عذراسیم انسانام من آدمیت قالیبینده تانریمین احساسیم مجنونون لیلاسیم ایمرم باش هر گلن نامرده من اوز طبعیمین دریاسیم عشقیمین آقاسیم ترکمانچای خطه سیندن آلمیشام الهامیمی من اونرانین دنیاسیم شهریمین درناسیم ترکمانچای مسکنیمدور ، شوکتمدور ، من اونون عقباسیم جنت مأواسیم الده جامیم وار می مینا الیمده شهریمین سقاسیم من می صهباصیم ملک و مالیم شهریارمدیر سهندیم ، بوز قوشون مرواسیم آلماسی حیواسیم
هادی ابراهیمی اگر آن ترک شیرازی به دست آرد دل ما را به ناگه ترک همشهری به هم ریزد بخارا را برو ای ترک شیرازی پی کار خودت چونکه همینک ترک همشهری به دست آورده دلهارا اگر بازت ببیند بر سر هر کوچه و برزن به تیغی بر زند آخر سر و گردن ، تن و پا را بگو ای ترک شیرازی مگر من مغز خر خور دم زن خود ول کنم بر تو ببخشم روح و اجزا را ؟ ببین کین ترک همشهری به نازو عشوه ای اندک به افسونی کشاند هم من و هم کل دنیا را عمل کن خال هندویت ، جمالت را دماغت را عمل کردن شده عادت همه ترکان زیبا را --------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
افسوس که سرمایه ز کف بیرون شد زن گرفتم ، اشک و آب چشمم خون شد تا مهریه اش را طلبید از بنده چشمم سیه و زندگیم افسون شد -------------------------------------------------------------------------------------------------- ابر آمد و باز برسر سبزه گریست بی پول و دلار نمی باید زیست با این همه سرمایه که بنده دارم گریه ابر به حال من نیست -------------------------------------------------------------------------------------------------- سرمایه مرد در جهان است زبان ناجی سرو هم تن و جان است زبان گر راست بچرخد و به موقع آنگاه سرسبز و گلستان دهان است زبان ور بلغزد و کج برورد در گفتار آبرو برو آفت جان است زبان تا بسته بود ، سخن نگوید عین هنر و عیب نهان است زبان گهی بذله بگوید همه را شاد کند با چربی خود منبع نان است زبان گر راه مشایعت نفهمد آنگاه پشت سر چرب و نان دوان است زبان عوض علم و هنر زبان بیاموز نان آور و چون هنر ، گران اس زبان هادی ابراهیمی ای معلم ، ای فدایت همه دار و ندار ای صدایت همچو صوت بلبل فصل بهار وقتی میگویی ((آقالاااار)) ای معلم ای که موهایت فشن هنگام باد جز به موهای سرت چیزی ندارم من به یاد ای که آموزی به ما تقسیم چیتوز یا میتوز بر حقوق اندکت جانا تو چشمت را مدوز به عمری خون دل خوردن،پیاده راه پیمودن خریدی تندری آخر ز بهر شهرت افزودن
دلت خوش بود یک روزی شوی توبازنشست آخر گذشت آن25 سالت، گذشت آب از سرت دیگر
زبهرتربیت،کردی به سرعمرو تلف اورا تو گنبد بوده ای عمری وطفلان همچوگردو را
ماه،سی روز است و تو60روزدرجوش وخروش مانده ام با این حقوق،تا کی کنی تو جنب وجوش
سالیانه روز وشب دردست داری یک کتاب واقفی و شاهدی و میدهی عمرت به آب ول کن ای جانا سر و کله زدن با طفل را چاره ای کن شو پلاس،بالاترازدانشسرا دارم امید شاید توهم روزی شوی سرمایه دار باماشین مدل بالا،یک دست لباس مارکدار
شاید توهم در دل،خودت،مرا مذمت میکنی یا که شاید درخیالت بسیارهمت میکنی مخورغصه ، دلت را سنگترک کن بزن رنگی و مویت خوش ترک کن
با دلی پرازامیدوجیب خالی از طلا زان نخورده روغن و داده سبیلش را جلا آنکه این شعررا سرود،یک آدم جوگیربود گرکه قافیه نداشت،ذهنش کمی درگیربود منطقم حکم می کند دنبال ثروت بروم نی زبهرعلم وحکمت درپی دانش دوم
گفتم این شعر مزخرف که تورا شاد کنم گر تورا نبینمت اینجا تورا یاد کنم گجنی صبحه قدرآه وفغان ایله میشم سوزومی من بو نوا ایله بیان ایله میشم یوخ سوزوم دنیاداتک قالمیشام ،اما بوگجه صبحه تک تانریمینان رازو نیاز ایله میشم قوهوم قارداش منی تک قویدی اوزون دوندردی بوگجه دوستومونان عشقیمی ساز ایله میشم گوردوگوم گونلره خوشلوق دیه بولمم کی نجه؟ خوشلوقیلا بوگجه آیری نیاز ایلمیشم یوزومی آللاها دوتدوم که دیم ایستگیمی دیسم هئچ ایستمیرم، تانریا ناز ایله میشم بورا یوردومدی منیم کیمسه دیمز که ایتیل بیرعمیردیرکی جانیم ، بوردا نماز ایله میشم جوابیم گرچی دونن یازمیشیدی شهریاریم آرانی بیر پارا نامردیله ساز ایله میشم (((استاد شهریار: منی بو سوز یله آتدین، آرالاندین بیلیرم آرانی بیر پارا نامردیله ساز ایله میسن))) حیف او عمری کی بوتون جهل جوانلیخدا گدیپ بوقالان گونلری ده یاره نثار ایلمیشم کل دنیاحصاریدی منی دوتموشدی هرآن بوگون آللاهه گوره ترک حصار ایلمیشم گرکی غملر دنیزی دالغالانیب یاجالانا دالغاسی دوزمنی توشلار، غمی رازایلمیشم هادی ابراهیمی چون بگویم ؟برحریم کبریا بنشسته ام روسیاهم برشفای اوصیا بنشسته ام
روکنم برقبله و حاجت روا گردم ولی،
سائلم بر درگه شیر خدابنشسته ام
من نگویم درحریم کعبه خواهم زدقدم
این بس است،برانتظار آن ولا بنشسته ام
درد هجران میکشم درحسرت موعود حق
تا ببینم مدفن خیرالنسا بنشسته ام
سربه سر ظالم شدست حاکم به مظلومان بیا
مهدی موعود من بر انجلا بنشسته ام
تا نگیرد حق مظلومان ز ظالم درجهان
سبحه گویان چون یتیمی بانزوا بنشسته ام
گر مرا لایق بدانی مهدیا رو کن به من
تا که نورت رخ نماید بر حرا بنشسته ام
من گدای کوی عشقم،سائل درگاه تو
تا بیایی بر سر کوه منا بنشسته ام
حالیاعمری نباشد تا به ادراکش رسم
بر ظهور عاجلش دست بردعا بنشسته ام
هادی ابراهیمی
منی (دان)* اولدوزی سن یاخجی تانیرسان کی کیمم من اوبامین سوزلی ، کونلی یاریلمیش ابدی سویگولیم من سینم اولمیش اوبامین سیزلی سوزوندن پارا پاره اولا بیر کس آپاره بل بوکوردن دیاریمدان خبریم نازلی نگاره دیه عاششق نفسین سون گونیدی جان وری تز گل داخی یوخ طاقطی دیزده ، بوکولوپ قامتی تز گل گلسن چاتدیراسان خوش گونه قدی کمان اولموش جوانین تار گجه سیندن اوتوروب دیندیرسن باشلایاسان صحبتی آغلار گجه سیندندن گلسن تاکی دونه خوش گونه ، پیسلیک ظلماتیم عزیزیم گل گورسن ایستیر کی تالانسین بو حیاتیم
1392/07/29 دوشنبه صفحه قبل 1 صفحه بعد درباره وبلاگ (وفا نكردي و كردم، جفا نديدي و ديدم شكستي و نشكستم، بُريدي و نبريدم) (مرا نصيب غم آمد، به شادي همه عالم چرا كه از همه عالم، محبت تو گزيدم) (جواني ام به سمندشتاب ميشدواز پي چو گرد در قدم او، دويدم و نرسيدم) آخرین مطالب 
آرشيو وبلاگ نويسندگان موضوعات
|
|||
 |
